Με αφορμή τις διαδικτυακές μας συναντήσεις 01-02/04 και την ενασχόλησή μας με το προσφυγικό θέμα:
βρήκαμε τραγούδια για την ξενιτιά των Ελλήνων
και γράψαμε γράμμα στις γιαγιάδες της Λέσβου, που η φωτογραφία τους θα μας θυμίζει πάντα τι σημαίνει η λέξη αλληλεγγύη...
Τραγούδια:
1) Στην ξενιτιά (Δημήτρης)
βρήκαμε τραγούδια για την ξενιτιά των Ελλήνων
και γράψαμε γράμμα στις γιαγιάδες της Λέσβου, που η φωτογραφία τους θα μας θυμίζει πάντα τι σημαίνει η λέξη αλληλεγγύη...
Τραγούδια:
1) Στην ξενιτιά (Δημήτρης)
Στην ξενιτιά βραδιάζει
πιο νωρίς,
στην ξενιτιά να κλάψεις
δεν μπορείς,
στην ξενιτιά, μανούλα μου
γλυκιά,
φαρμάκι στάζει η Κυριακή.
Πικρά σου τραγουδώ
στου πόνου το σκαλί,
αχ, να ΄φτανε ως εδώ
της παρηγοριάς το
φιλί.
Στην ξενιτιά με ρίξαν
οι καιροί,
στην ξενιτιά θα λιώσω
σαν κερί,
στην ξενιτιά μανούλα μου
γλυκιά,
αναστενάζεις και
πονείς
μα δίπλα σου κανείς.
Πικρά σου τραγουδώ
στου πόνου το σκαλί,
αχ, να ΄φτανε ως εδώ
της παρηγοριάς το
φιλί.
link: https://safeYouTube.net/w/2DC4
2) Φεγγάρι Μάγια μου 'κανες (Έλενα, Σάββας, Νεκταρία, Μαρία, Ρομέο, Αργυρώ)
3) Ξενιτεμένο μου πουλί (Γιάννης Σκ.)
link: https://safeYouTube.net/w/2DC4
2) Φεγγάρι Μάγια μου 'κανες (Έλενα, Σάββας, Νεκταρία, Μαρία, Ρομέο, Αργυρώ)
Φεγγάρι μάγια μου
'κανες
και περπατώ στα ξένα,
είναι το σπίτι ορφανό,
αβάσταχτο το δειλινό
και τα βουνά κλαμένα.
Στείλε ουρανέ μου ένα πουλί,
να πάει στη μάνα υπομονή.
Στείλε ουρανέ μου ένα πουλί,
ένα χελιδονάκι,
να πάει να χτίσει τη φωλιά
στου κήπου την κορομηλιά
δίπλα στο μπαλκονάκι.
Στείλε ουρανέ μου ένα πουλί,
να πάει στη μάνα υπομονή.
Να πάει στη μάνα υπομονή
δεμένη στο μαντίλι
προικιά στην αδερφούλα μου
και στη γειτονοπούλα μου
γλυκό φιλί στα χείλη.
Στείλε ουρανέ μου ένα πουλί,
να πάει στη μάνα υπομονή.
και περπατώ στα ξένα,
είναι το σπίτι ορφανό,
αβάσταχτο το δειλινό
και τα βουνά κλαμένα.
Στείλε ουρανέ μου ένα πουλί,
να πάει στη μάνα υπομονή.
Στείλε ουρανέ μου ένα πουλί,
ένα χελιδονάκι,
να πάει να χτίσει τη φωλιά
στου κήπου την κορομηλιά
δίπλα στο μπαλκονάκι.
Στείλε ουρανέ μου ένα πουλί,
να πάει στη μάνα υπομονή.
Να πάει στη μάνα υπομονή
δεμένη στο μαντίλι
προικιά στην αδερφούλα μου
και στη γειτονοπούλα μου
γλυκό φιλί στα χείλη.
Στείλε ουρανέ μου ένα πουλί,
να πάει στη μάνα υπομονή.
3) Ξενιτεμένο μου πουλί (Γιάννης Σκ.)
Ξενιτεμένο μου πουλί και παραπονεμένο - μωρέ ξένε μου -
η ξενιτιά σε χαίρεται κι εγώ 'χω τον καημό σου.
Tι να σου στείλω ξένε μου ν'αυτού στα ξένα πού 'σαι
μωρέ ξένε μου, ν' αυτού στα ξένα πού 'σαι;
Σου στέλνω μήλο, σέπεται, κυδώνι μαραγκιάζει,
σου στέλνω μοσχοστάφυλο, στο δρόμο σταφιδιάζει.
Σου στέλνω και το δάκρυ μου σ' ένα φτενό μαντήλι,
το δάκρυ μου 'ναι καφτερό και καίει το μαντήλι.
link: https://safeYouTube.net/w/IGC4
(Η κ.Έλενα προτείνει και την θρακιώτικη εκδοχή(!): https://safeYouTube.net/w/nuK4 )
4) Παράπονο (Κωνσταντίνα Π., Χρήστος)
5)Στις φάμπρικες της Γερμανίας (Χρυσούλα)
η ξενιτιά σε χαίρεται κι εγώ 'χω τον καημό σου.
Tι να σου στείλω ξένε μου ν'αυτού στα ξένα πού 'σαι
μωρέ ξένε μου, ν' αυτού στα ξένα πού 'σαι;
Σου στέλνω μήλο, σέπεται, κυδώνι μαραγκιάζει,
σου στέλνω μοσχοστάφυλο, στο δρόμο σταφιδιάζει.
Σου στέλνω και το δάκρυ μου σ' ένα φτενό μαντήλι,
το δάκρυ μου 'ναι καφτερό και καίει το μαντήλι.
link: https://safeYouTube.net/w/IGC4
(Η κ.Έλενα προτείνει και την θρακιώτικη εκδοχή(!): https://safeYouTube.net/w/nuK4 )
4) Παράπονο (Κωνσταντίνα Π., Χρήστος)
Ψηλά βουνά κι εσείς των
άστρων θωριές.
Ποτάμια αχνά, ελάτια, δάφνες, μυρτιές.
Την καρδιά μου, ωχ φωτιά μου, όποιος δει
να της πει να 'ρθει κοντά μου, μην αργεί.
Ξενιτειά μου, έρωτά μου, φως κι αυγή
πριν ραγίσει απ' το σεβντά μου όλη η γη.
Φαράγγια υγρά κι εσείς των δράκων σπηλιές
αετών φτερά κι ανέμων μαύρες φωλιές.
Την καρδιά μου, ωχ φωτιά μου, όποιος δει
να της πει να 'ρθει κοντά μου, μην αργεί.
Ξενιτειά μου, ερωτά μου, φως κι αυγή
πριν ραγίσει απ' το σεβντά μου όλη η γη.
Αηδόνι εσύ, πλανεύτρα στάχτη που καις
με ποιό κρασί μεθάει τα μάτια του, πες.
Ποτάμια αχνά, ελάτια, δάφνες, μυρτιές.
Την καρδιά μου, ωχ φωτιά μου, όποιος δει
να της πει να 'ρθει κοντά μου, μην αργεί.
Ξενιτειά μου, έρωτά μου, φως κι αυγή
πριν ραγίσει απ' το σεβντά μου όλη η γη.
Φαράγγια υγρά κι εσείς των δράκων σπηλιές
αετών φτερά κι ανέμων μαύρες φωλιές.
Την καρδιά μου, ωχ φωτιά μου, όποιος δει
να της πει να 'ρθει κοντά μου, μην αργεί.
Ξενιτειά μου, ερωτά μου, φως κι αυγή
πριν ραγίσει απ' το σεβντά μου όλη η γη.
Αηδόνι εσύ, πλανεύτρα στάχτη που καις
με ποιό κρασί μεθάει τα μάτια του, πες.
5)Στις φάμπρικες της Γερμανίας (Χρυσούλα)
Στις φάμπρικες
της Γερμανίας και στου Βελγίου τις στοές
πόσα παιδιά σκληρά δουλεύουν και κλαίνε
οι μάνες μοναχές
Κακούργα
μετανάστευση Κακούργα ξενιτιά
Μας πήρες από
τον τόπο μας τα πιο καλά παιδιά
Στη μακρινή την
Αυστραλία και πέρα στην Αμερική
στον
Καναδά στη Βραζιλία πόσα παιδιά πονούν
κι εκεί
Κακούργα
μετανάστευση …
Κάνε κουράγιο
μετανάστη κάνε λεβέντη μου υπομονή
του
γυρισμού σου το καράβι πάλι μια μέρα θα
φανεί
Κακούργα
μετανάστευση κακούργα ξενιτιά
μας πήρες
από τον τόπο μας τα πιο καλά παιδιά
6) Αγάπη είχα στην ξενιτιά (Αλέσιο)
Δυο
μαύρα μάτια π’ αγαπώ, δεν είναι τρόπος
να τα δω, άφου βρίσκονται στα ξένα και
αλίμονο σε μένα.
Αγάπη
έχω στην ξενιτιά, βάστα καημένη μου
καρδιά και την περιμένω να ’ρθει, το
γαρίφαλο και τ’ άνθη.
Γυρίζω
νύχτα και πρωί, παν τα ματάκια μου βροχή
κι όλο σκέφτομαι εκείνη, ο καημός μου
τι θα γίνει.
Της
στέλνω γράμμα και γραφή, δεν είναι τρόπος
για να ’ρθει, για να ’ρθει να φιληθούμε
την αγάπη να χαρούμε.
Της
στέλνω τριαντάφυλλο μέσα στο κυδομάντηλο
το τριαντάφυλλο μαδιέται και η αγάπη
μου μ’ αρνιέται.
link: https://safeYouTube.net/w/3QC4
7) Από τη Ναυπακτία (Άρης)
Ποιος ξέρει το παιδάκι μου στην ξενιτιά τι κάνει
πάνε δυο χρόνια η δύστυχη κι ακόμα δεν εφάνη.
Τον ταχυδρόμο του χωριού θα πάω να ρωτήσω
τα γράμματα που έστελνα γιατί μου 'ρχονται πίσω
Μήπως και μου αρρώστησε, μπα τον εβρήκε χάλι
και μου 'βαλε διπλό καημό και ζάλη στο κεφάλι.
Γράμμα στις γιαγιάδες:
7) Από τη Ναυπακτία (Άρης)
Ποιος ξέρει το παιδάκι μου στην ξενιτιά τι κάνει
πάνε δυο χρόνια η δύστυχη κι ακόμα δεν εφάνη.
Τον ταχυδρόμο του χωριού θα πάω να ρωτήσω
τα γράμματα που έστελνα γιατί μου 'ρχονται πίσω
Μήπως και μου αρρώστησε, μπα τον εβρήκε χάλι
και μου 'βαλε διπλό καημό και ζάλη στο κεφάλι.
![]() |
φωτ. Λευτέρης Παρτσάλης |
Γράμμα στις γιαγιάδες:
Πάρος
3/4/2020
Αγαπητές
γιαγιάδες της Λέσβου,
Είδα
τη φωτογραφία σας όπου ταΐζετε και
προσέχετε το μωρό μιας γυναίκας πρόσφυγα
και σας στέλνω αυτό το γράμμα για να σας
πω ότι βρίσκω αυτή τη πράξη πολύ σπουδαία,
καθώς δείχνει την συμπαράσταση σας προς
αυτή τη μαμά και το παιδί της. Πραγματικά,
νιώθω θαυμασμό και σεβασμό απέναντί
σας για αυτήν την πράξη που κάνατε.(Δημήτρης)
Σας είχε πραγματικά
ανάγκη και εσείς δώσατε ένα χέρι βοηθείας
σε μία ανήμπορη γυναίκα.(Γιάννης
Τσ.) Με αυτή την
πράξη, που αγκαλιάζετε το μωράκι, το
ξένο, στέλνετε το μήνυμα πως υπάρχει
ελπίδα και πως η ζωή συνεχίζεται. Δείχνετε
πόσο φιλόξενος λαός είμαστε, και γεμάτοι
από αγάπη.(Χρυσούλα)Το
μωρό αυτό όταν θα μεγαλώσει θα σας έχει
σαν τις 3 γιαγιάδες του!(Αλέσιο)
Ήσασταν
πολύ ευγενικές!(Κωνσταντίνα Π.) Μου ξυπνήσατε
αισθήματα αλληλεγγύης, αγάπης, συμπόνιας.
Σας θαυμάζω και σας δείχνω ευγνωμοσύνη
που είστε γυναίκες στυλοβάτες, και
ξέρετε με την πείρα της ζωής που έχετε,
να βοηθάτε συνανθρώπους σας.(Μαρία)
Συγκινήθηκα πολύ με
την πράξη σας.. (Αργυρώ)
Θα ήθελα να σας γνωρίσω
και να σας πω ένα μεγάλο μπράβο.(Ντάβιντ)
Θα μείνετε στην ιστορία
για την καλοσύνη σας.(Νεκταρία)
Όλοι μας πρέπει να φροντίζουμε αυτούς που
έχουν ανάγκη, απ' όποια χώρα κι αν
είναι.(Χρήστος)
Μακάρι
να κάνανε όλοι την καλή πράξη που κάνατε
εσείς! (Σάββας)
Με
εκτίμηση
Παιδιά
του Ε2
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου